"Kimi insanlar da “Biz Allah’a ve Ahiret gününde olacaklara inanıp güveniriz”  derler ama güvenmezler." (Bakara 2/8)

Ayette aslında inanıp güvenmedikleri halde müminlere biz de sizdeniz diyen münafık yani ikiyüzlülerden bahsedilmektedir.

Münafık/ikiyüzlü:

Münafık, önce inanan sonra Allah’ı görmezlik eden ama kendini inançlı gören veya gösteren kişidir. Allah Teâlâ şöyle buyurur: “O münafıklar sana geldiklerinde, “Senin Allah’ın elçisi olduğuna şahidiz.” dediler. Sen elbette Allah'ın elçisisin; bunu Allah biliyor, ama Allah şahit ki, o münafıklar kesinlikle yalancıdırlar. Yeminlerini kalkan edip Allah'ın yolundan çekildiler. Yaptıkları ne kötüdür! Şöyle ki; önce inandılar, sonra görmezlikten geldiler. Sanki kalplerine mühür basıldı da artık anlayamıyorlar.” (Münafikûn 63/1-3)

Münafık nafak (النَفق) kökünden türetilmiştir. Nafak tükenme, geçip gitme, gizleyip göstermeme anlamlarına gelir. Yerin altından geçip giden tünel veya kanala da nafak denir. Dilcilerin çoğuna göre münafık, nafikâdan alınmıştır. Arap tavşanının yer altına yaptığı iki bölümlü yuvadan birinin kapısı dışarıya açılır; ona kasia (القاصِعاء) denir. İkincisinin yeryüzüne yakın üst kısmı iyice inceltilmiş olur. Ona da nâfikâ (النافِقاء) denir. Arap tavşanı, kâsiâ tarafından saldırıya uğrarsa başını nâfikânın inceltilmiş tavanına çarparak kaçar. Onun nâfikâya girdiğini ifade için  نافَقَ اليَرْبوع denir.