MÜNAFİKUN
[1*] Müslüman olduklarını göstermek için söyledikleri sözleridir. Burada "Biz şahidiz; sen gerçekten Allah'ın elçisisin" sözünü söylemişlerdir. Bunlara yemin denmiştir. Çünkü yemin, bir şeyi güçlendirmek için söylenir. Burada güçlendirdikleri, kendilerinin müslüman olduklarına inandırmak için söyledikleri sözlerdir.
[2*] Bakara 2/8-9
[1*] Nisa 4/88
[2*] Nisa 4/89, Bakara 2/11-12.
[*] Bir yere dayanmadan duramazlar. Bağlantıları zayıf olduğu için de her an düşebilirler.
[*] “Gevşemeyin, üzülmeyin; eğer inanıp güveniyorsanız en üstün olan, sizlersiniz. “(Al-i İmran 3/139)
[*] İltifat
[*] Her insanda iki nefis vardır; birincisi bedeni, ikincisi ruhudur. Ana rahminde döllenmiş yumurtadan yaratılan bedene ruhun üflenmesi, bütün organlarının tamamlanmasından sonra olur. Böylece o, dinleyebilen, basiret ve gönül sahibi olan farklı bir canlı türü haline gelir (Müminûn 23/12-14 ve Secde 32/7-9)
Ruh, bedeni ev gibi kullanır; beden uykuya dalınca çekip gider, uyanınca geri gelir (Zümer 39/42). Ölen beden yıkılan ev gibi olur, yeniden dirilinceye kadar ruh oraya dönmez. Buradaki konuşmalar, ölen bir müslümanın ruhu ile melek arasında geçemektedır. Artık ona ek süre tanınmaz. Ruhla bedenin yeniden birleşmesi, bedenin yeniden yaratılıp Sur'a üflendiğinde olur (Yasin 36/48-53, Tekvir 81/7).