HÜMEZE

TEFSİR
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
İyiliği sonsuz, ikramı bol Allah’ın adıyla...[*]

[*] "Rahmân” ve “Rahîm" kelimeleri, rahmet (رحمة) kökündendir. Rahmet, iyilik ve ikramı gerektiren incelik anlamındadır. Allah’ın özelliği olarak kullanılınca sadece iyilik ve ikram anlaşılır (Müfredât). Rahmân “rahmeti her şeyi kuşatan” demektir. Bu özellik Allah’tan başkasında olmayacağı için “iyiliği sonsuz” diye çevirdik. Rahîm “çok merhametli” demektir. Bu özellik Allah’ın dışındaki varlıklarda da olabilir. Nitekim ‘rahîm’ kelimesi, Tevbe 9/128. âyette Resulullah için; Fetih 48/29. ayette ise müminler için kullanılmıştır.
(Hümeze 104/1)
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍۙ
Arkadan çekiştiren, kusur arayıp duran herkesin çekeceği var!

(Hümeze 104/2)
اَلَّذ۪ي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُۙ
Kendisi mal biriktirir ve habire onu sayar.

(Hümeze 104/3)
يَحْسَبُ اَنَّ مَالَهُٓ اَخْلَدَهُۚ
Bir de malının kendini ölümsüzleştireceğini sanır.

(Hümeze 104/4)
كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِۘ
Yok yok; o, kesinlikle Hutame’ye atılacaktır.

(Hümeze 104/5)
وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْحُطَمَةُۜ
Hutame nedir, sen nereden bileceksin!

(Hümeze 104/6)
نَارُ اللّٰهِ الْمُوقَدَةُۙ
O, Allah’ın tutuşturulmuş ateşidir.

(Hümeze 104/7)
اَلَّت۪ي تَطَّلِعُ عَلَى الْاَفْـِٔدَةِۜ
Yüreklere kadar işleyen,

(Hümeze 104/8)
اِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌۙ
üzerlerine kapanmış,

(Hümeze 104/9)
ف۪ي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
uzun direklerle çevrili ateş!